कुठवर

कुठवर जगत बसायचे हे असे बंदीवासातले अनिवार्य जीणे

कुठवर लादून घ्यायची श्वासांवर ही मुखवट्यांची बंधने

कुठवर हे हाडामांसाचे जत्थे रस्त्यांवरून वाहत राहतील भीतीने

कुठवर निर्दोष असण्याची क्रूर शिक्षा त्यांनी भोगावी अशा रीतीने

हे कसे मोडले नाहीत अजून देहाचे ओझे वाहणारे कोवळे कणे

त्या निष्पाप लेकरांचे दोष कोणते, सांगा तयांचे नेमके काय गुन्हे

घरांत उपासमारीचे फास आणि रस्त्या रुळांवर पेटलेली सरणे

श्वास श्वास महागलेला आणि अगदी स्वस्त झालेली मरणे

लाखो आक्रोश चालत आहेत रस्त्यांवरून निमूटपणे

गुन्हा केवळ एकच त्या सर्वांचा - पोटाला भूक लागणे

कुठवर ल्यावेत इवल्या लेकरांनी अंगावर जखमांचे दागिने

कुठवर स्वतःस जाळून घ्यावे या असहाय्यतेच्या आगीने

कुठवर पुरेल या अनिश्चिततेकडून असे आयुष्य उधार घेणे

केवळ निष्पाप दारिद्र्यानेच का नेहमी ल्यावे दुर्भाग्याचे लेणे

कुठवर आपण आठवणींतुनच तुडवायची ती ओली हिरवी राने

कुठवर खिडकीच्या तुरुंगातूनच ऐकावे वाऱ्याचे अवखळ गाणे

कधी लपेटतील पुन्हा अंगास उगवती मावळतीची केशरी उन्हे

हा पिंजरा तोडून कधी घ्यायची पुन्हा मोकळ्या आसमंती उड्डाणे

.