मनात उगवणारी फुले एकदा ओठांवरही फुलू दे ना
डोळ्यांच्या झोपाळ्यावर थोडे स्वप्नांनाही झुलू दे ना
मौनालाही असतात हळवे अर्थ माहीत आहे मला, पण
कधी भावनांच्या अबोलीलाही गुलाब होऊन बोलू दे ना
आकांक्षांची किती विविधरंगी फुलपाखरे वेचलीत मी मनात
थोडी हास फक्त, त्यांच्यासाठी फुलांचे ताटवे उमलू दे ना
अष्टौप्रहर सोबतीचे सोहळे तुज कुठे मागितले मी, मात्र
सांज ढळताना तुझ्या खांद्यावर एकदा जरासे कलू दे ना
मी केसांत तुझ्या एक गजरा मोगऱ्याचा खोवून देतो, तू
माझ्या काळजात तुझ्या वेदनेचा एक काटा तरी सलू दे ना
प्रेमासारखी कविताही कधी कधी राहू द्यावी अर्धी मुर्धी
न लिहिलेल्या ओळींना जरा अव्यक्ताचे भार पेलू दे ना
.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा