२६ नोव्हेंबर

भीषण भयावह तांडव करीत आली एक रात्र..
निष्पाप जीवांचे अग्निकुंडात करावयास होत्र..

अकस्मात पडली, गिधाडांची धाड..
निशस्त्रांना मारीत गेले, निर्दयी भ्याड.!

झडल्या फैरींवर फैरी, उठले धुरांचे लोट..
अचंभून भेदरले, तमाम शंभर कोट.!

चालते फिरते देह झाले, रक्त मांसाचा चिखल..
रस्तोरस्ती जखमांचे अन यातनांचे कोलाहल.!

अडीच दिवस लांडग्यांनी, ठेवला ताज ओलीस..
प्राणपणाने लढले आमुचे, कमांडो अन पोलीस.!

मग पेटला जनसागर अन उसळली गगनचुंबी लाट..
शत्रूंचा घास गिळूनच, शमला समुद्रकाठ.!

अमाप  शौर्याने लढले, मातृभूमीचे सपूत..
एक एक वेचून ठेचले, दहशतीचे दूत.!

आता नाही सहन करणार, एकही जिव्हारी वार..
आक्रमणाआधीच परजून उठेल, स्वरक्षणार्थ तलवार.!

ज्योत शहिदांच्या बलिदानांची, राहील तेवत उरी..
अखंड वैभवाने नांदेल, सदैव मुंबापुरी.!