सीमेवर..

आडव्या उभ्या रेघांचे प्राणहीन नकाशे फक्त..
परतीची वाट पाहून डोळ्यात आता उतरले रक्त..!!

पक्षीण जशी जाते फुलत्या वयात पिलाला एकटेच सोडून.!
मायभू घेते आहे दुधाचे... पुरते पांग फेडून..!

निरोपाच्या फुलांचे मनात अजून घाव ताजे..
रस्त्यावरचा दगड सांगतो दूर अजून गाव माझे..!

मलयाच्या शीतलाम हवांनो आणा एक ओळखीचा गंध..
माझ्या सह्याद्रीवरून वाहणारी एखादी तरी झुळूक मंद.!

दिल्लीच्या मुत्सद्द्यांचे पडोत कसेही फासे..
देशासाठी केले आम्ही वध-स्तंभांचे उशे.!

छातीचा करून कोट उभा दिन-रात, माते तुझ्या साठी..
आसेतुहिमाचलास्तव अभिमानाने सांडेल हे रक्त मराठी.!